Tijdens een opdracht bij het Kadaster vertelde iemand me dat afleren misschien nog wel moeilijker is dan nieuwe dingen aanleren. Bij deze geef ik hem groot gelijk!
Ik loop stage.
Na twee jaar studie is liep ik een bedrijf binnen waar ik wel eens een half jaar rond wilde lopen. Sinds september zit en fiets ik als meeloopstagiair bij Van Raam.
Leren kijken naar een bedrijf en dat snel leren kennen past me. Mooi product, dankbare doelgroep. Ik verdiep me in fietsen, aangepaste fietsen andere aanpassingen voor dezelfde doelgroep. Ook in generaties, mentality modellen, trendwatching, producten die ook bij deze doelgroepen passen én ik leer hoe ik een CMF moet maken. Ik merk dat ik me daarin helemaal kan verliezen: het zoeken naar passende kleur, vorm, materialen bij het merk, het product en de puzzel laat me op he puntje van m'n stoel zitten. Ook verdiep ik mijn vaardigheden in CAD (t wordt beter) verschillende Adobe toepassingen, storytelling en oh ja het maken van een herontwerp.
Maar het meest leer ik afleren. Omscholen is niet een kwestie van andere vaardigheden aanleren, merk ik in de dagelijkse stagepraktijk. Het is ook je weg vinden in een heel andere context. Omgaan met heel nieuwe bedrijfsculturen. Het is als stagiair even wennen niet alles te (hoeven) weten. Het is dingen wel zien, en er niks van (hoeven) vinden. Het is me verbazen over ander soortige vergaderingen, samenwerkingsstructuren, rust en een ander soort drukte. Een heel duidelijk werk-privé ritme.
Ik blijf het gek vinden dat dit werk is. Het creatieve, de puzzel, de combinatie met onderzoek, het blijven finetunen. Dat voelt helemaal niet als werk. Daarmee past deze omgeving me dus duidelijk prima (gelukkig maar) en werk ik tot februari aan het aanleren van IPO vaardigheden. Hopelijk leer ik dan vanzelf hoe dat wat ik al weet ik daarbij kan gebruiken.
Reactie plaatsen
Reacties